FDS2 – Alcides3 3-3
De wedstrijden tussen Alcides en FDS staan bij alle voetballiefhebbers sinds jaar en dag al rood omcirkeld in de agenda. De strijd tussen deze voetbalbolwerken staat immers garant voor spanning, spektakel en sportieve strijd. Vrijwel ieder jaar loopt de spanning al op in de weken voor dit treffen en ieder jaar ontvangt Renzo ook wel de nodige interessante financiële aanbiedingen uit Meppel. Gelukkig lukt het ons trouwe sponsorcollectief nog altijd om voldoende fondsen bijeen te brengen. Voorlopig kunnen we op de Baarg dus nog wel genieten van onze dappere strijder!
In de aanloop naar de wedstrijd had coach Greem nog wel de nodige hoofdbrekens. Zijn selectie bestaat weliswaar uit ongeveer 30 sterren, maar ook deze week was maar ongeveer de helft beschikbaar. De meeste zorg had hij over het gemis van een aantal snelle mannen; Tom, Arjan, Pieter en Lukas waren deze week helaas niet aanwezig. Ons befaamde “Kick and Rush” systeem zou lastig worden deze wedstrijd. Daarnaast hadden we ook nog een aantal licht geblesseerden, die na een korte blik op buienradar ook echt niet inzetbaar bleken te zijn. Er was te veel gevaar op glijpartijen en verkoudheid met deze barre omstandigheden. Niet te doen!
In de eerste helft was het jonge Alcides de bovenliggende partij en dit resulteerde na 45 minuten in een 0-2 ruststand. We hadden nog gehoopt op een aantal fameuze reddingen van onze sexy keeper Lexxie, maar die bleek de scherpte voor de wedstrijd al een beetje kwijtgeraakt te zijn. Renzo had ’s avonds namelijk nog een Oktoberfest gepland staan en had voor die gelegenheid alvast zijn Dirndl uit de kast getrokken. De combinatie van een Dirndl en een rossig baardje had Lexxie nog niet veel vaker gezien en hier moest hij wel even van bijkomen.
In de rust wist coach Greem dat er nog niets verloren was. Zoals zijn betovergrootmoeder immers altijd zei: “Alleen ga je sneller; maar samen kom je verder!” Als we maar als een team zouden blijven spelen en vertrouwen hielden in onze jarenlange ervaring, dan kon alles nog wel weer goed komen.
Net na rust kregen we nog een doelpuntje tegen, maar daarna was het tijd voor “La Remontada”. In 2017 had FC Barcelona dit al eens geflikt in een onderonsje met Paris Saint Germain, maar ook op de Baarg zouden we het nu laten spoken… Langzaam voerden we de druk op en drukten de tegenstanders steeds verder terug de Berg op. Het regende al snel corners en uiteindelijk was het Sebas die uit een strakke corner de bal onhoudbaar in de hoek kopte.
Binnen 5 minuten was het al weer raak. Wederom werd een corner gevaarlijk voor de goal geslingerd. De jongens van Alcides wisten de bal niet weg te krijgen en uiteindelijk was het kopspecialist Rick die de bal met zijn maat 48 in het doel wist te vegen.
De druk bleef nog even voortduren en één van de Meppeler verdedigers was de wanhoop nabij en begon zelfs zijn armen te gebruiken om de bal tegen te houden. Berend had eigenlijk wel medelijden met deze geschrokken voetballer, maar kon na enige dwang van de VAR niet anders dan een penalty geven. In volle sprint kwam vedette Leon vanuit de achterhoede naar voren om dit klusje te klaren… …een kleine 5 minuten later lag de bal in het netje en waren we langszij.
Het publiek dacht dat er nog veel meer spektakel zou volgen, maar blijkbaar vonden we een puntendeling al wel een prima resultaat. Uiteindelijk ging het immers vooral om de indruk die we hier als hecht team weer eens achter hadden gelaten.
Kom op de Baarg!